معرفی بذر گوجه سی ال ایکس 38122 کلوز

بذر گوجه سی ال ایکس 38122، محصول شرکت کلوز فرانسه، در بسته‌بندی‌های 5000 عددی عرضه می‌شود. این بذر که از نوع هیبرید است، در مناطق مختلف کشور مانند هرمزگان، خوزستان و قزوین کشت می‌گردد.

   شکل ظاهری گوجه‌هایclxشباهت زیادی به بذر گوجه برنتا دارد و خصوصیات مشابهی را نیز داراست.

گوجه سی ال ایکس دارای میوه‌ای بلوکی‌شکل است که از بازارپسندی خوبی برخوردار می‌باشد.

وزن میانگین هر میوه بین 140 تا 160 گرم است و عملکرد قابل قبولی دارد.

از نظر دوره رسیدگی، این بذر میان‌رس بوده و حدوداً 90 روز پس از کاشت نشا قابل برداشت می‌شود.

میوه‌های تولید شده بسیار سفت هستند و برای کاشت در مناطق جنوبی کشور مناسب‌اند.

ویژگی دمگل جداشونده موجب شده تا میوه‌ها پس از برداشت، ماندگاری بالایی داشته باشند. این رقم از نظر گیاهی بوته‌ای قوی دارد و نسبت به بیماری ویروس پیچیدگی و زردی گوجه فرنگی (سرجمک) مقاومت نسبی نشان می‌دهد.

حجم شاخ و برگ مناسب و پوشش کافی روی میوه‌ها موجب کاهش آسیب ناشی از آفتاب‌سوختگی شده و کیفیت محصول نهایی را افزایش می‌دهد.

خصوصیات برجسته بذر گوجه سی ال ایکس شامل موارد زیر است:

 هیبرید بودن

پوشش برگی مناسب

تیپ بلوکی‌شکل میوه

 بافت سفت

قدرت بازیابی بالا

 میان‌رس بودن

 سازگاری قابل توجه با شرایط آب و هوایی گوناگون

خرید بذر گوجه سی ال ایکس clx از شرکت پارس سم

شما مشتریان گرامی می‌توانید برای دریافت مشاوره تخصصی و ثبت سفارش این محصول، با شماره درج‌شده در زیر تماس حاصل فرمایید. کارشناسان ما متعهد هستند که در کوتاه‌ترین زمان ممکن به تمامی پرسش‌ها و درخواست‌های شما رسیدگی کرده و راهنمایی‌های لازم را ارائه دهند تا تجربه‌ای مطلوب و رضایت‌بخش داشته باشید.

09911979053

کاشت و نگهداری گوجه فرنگی در منزل

یک مکان با نور کامل خورشید انتخاب کنید! در مناطق شمالی، دریافت ۸ تا ۱۰ ساعت نور مستقیم برای رشد بهتر ترجیح داده می‌شود. در مناطق جنوبی، فراهم کردن کمی سایه در ساعات بعد از ظهر، چه به صورت طبیعی و چه از طریق روش‌هایی مانند استفاده از پوشش‌های ردیفی، می‌تواند به رشد بهتر و بقای گوجه‌فرنگی‌ها کمک کند.  خاک را تا عمق حدود 30سانتی متر حفر کنید و کود دامی پوسیده یا کمپوست با آن مخلوط کنید. دو هفته فرصت دهید تا مواد آلی قبل از کاشت تجزیه شوند. همچنین مکانی را انتخاب کنید که گوجه‌فرنگی‌ها (و سایر اعضای خانواده آن‌ها مانند بادمجان، فلفل و سیب‌زمینی) در چند سال گذشته در آنجا رشد نکرده باشند. (نکات مربوط به تناوب کشت)

گوجه clx

چگونه گوجه‌فرنگی بکاریم؟

 نشاهای گوجه‌فرنگی یا نهال‌هایی که از گلخانه تهیه کرده‌اید را پس از پایان خطر یخبندان و وقتی که دمای خاک حداقل ۱۵ درجه سانتی‌گراد است، بیرون از منزل در خاک بکارید. هنگام کاشت گوجه‌فرنگی، توصیه می‌شود قیم‌ها یا قفس‌های مخصوص را در خاک قرار دهید. این ابزارها باعث می‌شوند میوه‌های در حال رشد با زمین تماس نداشته باشند و از بیماری‌ها و آفات جلوگیری شود. همچنین به ایستاده ماندن گیاه کمک می‌کنند. برای دستور ساخت قیم، قفس و سازه‌های پشتیبان گوجه‌فرنگی می‌توانید منابع مرتبط را مطالعه کنید. به‌صورت انتخابی، هنگام انتقال گوجه‌فرنگی‌ها به خاک، می‌توان یک مشت کود ارگانیک مخصوص گوجه‌فرنگی یا پودر استخوان (که منبع خوبی از فسفر است) به داخل گودال کاشت اضافه کرد. از مصرف کودهایی که حاوی نیتروژن بالا هستند، مانند کودهای پیشنهادی برای چمنزارها، خودداری کنید؛ زیرا این کودها رشد برگ‌های پرپشت را تشویق می‌کنند اما ممکن است گل‌دهی و باردهی را به تأخیر بیندازند. زمان کاشت نهال‌ها، چند برگ پایینی گیاه را جدا کنید.

برای قرار دادن نهال‌ها در خاک دو روش وجود دارد:

1. هر توپ ریشه را به اندازه‌ای در خاک قرار دهید که برگ‌های پایینی گیاه کمی بالاتر از سطح خاک باشند. ریشه‌ها در تمام طول ساقه‌ای که زیر خاک دفن شده است رشد می‌کنند. نهال‌ها باید با فاصله ۶۰ تا ۹۰ سانتی‌متری از یکدیگر کاشته شوند، زیرا اگر گیاهان بیش‌ازحد به هم نزدیک باشند، نور کافی دریافت نکرده و میوه‌ها ممکن است به‌درستی نرسند.

2. علاوه بر این، نهال‌های بلند و باریک را می‌توان به‌صورت افقی در شیارهایی به عمق ۸ تا ۱۰ سانتی‌متر قرار داد، به‌طوری که ساقه آن‌ها تا نخستین مجموعه برگ‌های حقیقی در خاک دفن شود. در نتیجه، ریشه‌هایی در امتداد بخش دفن‌شده ساقه تشکیل خواهند شد چنانچه این روش کاشت را انتخاب کردید، می‌توانید چهار بوته گوجه‌فرنگی را در نقاط شمال، جنوب، شرق و غرب بچینید تا بتوانید کوددهی و آبیاری را در مرکز آن‌ها انجام دهید. به یاد داشته باشید باید فضای کافی برای گسترده شدن گیاهان فراهم کنید و پس از کاشت نهال‌ها، آن‌ها را به خوبی آبیاری کنید تا شوک واردشده به ریشه کاهش یابد.

کاشت گوجه‌فرنگی در گلدان

برای کاشت گوجه‌فرنگی در ظروف، یک گلدان یا ظرف بزرگ با قطر حداقل 50 سانتی متر و سوراخ‌های زهکشی در کف انتخاب کنید. از خاک سبک و دارای زهکشی مناسب استفاده کنید، به طوری که حداقل 30 سانتی متر مخلوط خاک گلدانی با مواد آلی اضافه شده باشد. یک سینی یا ظرف زیر گلدان قرار دهید تا از خروج آب اضافی جلوگیری کرده و فضای اطراف را تمیز نگه دارد. انواع گوجه‌فرنگی‌ با رشد محدود مانند گونه‌های بوته‌ای یا کوتاه قد را انتخاب کنید. بسیاری از انواع گیلاسی در گلدان عملکرد خوبی دارند. در صورت انتخاب گونه‌های بلند، از پایه یا قیم برای حمایت استفاده کنید. هر گوجه‌فرنگی را در یک گلدان جداگانه بکارید و روزانه حداقل ۶ ساعت نور خورشید به آن بدهید. خاک را مرطوب نگه دارید. توجه داشته باشید که گلدان‌ها سریع‌تر از خاک باغ خشک می‌شوند؛ بنابراین، روزانه وضعیت رطوبت خاک را بررسی کنید و در روزهای گرم آب بیشتری دهید. برای اطلاعات بیشتر درباره کاشت گوجه‌فرنگی در گلدان‌ها، نکات دیگر را مطالعه کنید.

کاشت گوجه فرنگی در گلدان

کاشت و آبیاری گوجه‌فرنگی

گوجه‌فرنگی‌ها را در اوایل صبح آبیاری کنید تا گیاهان بتوانند برای گذراندن یک روز گرم به اندازه کافی رطوبت داشته باشند. در روزهای اول پس از کاشت نهال‌های گوجه‌فرنگی، به مقدار کافی آبیاری کنید تا گیاهان در خاک استقرار یابند. پس از آن، در طول فصل رشد، هر هفته حدود ۲ اینچ (معادل تقریباً ۴.۵ لیتر) آب به ازای هر فوت مربع از خاک بدهید. آبیاری عمیق موجب تقویت سیستم ریشه‌ای گیاه می‌شود. از آبیاری از بالا و آبیاری در ساعات بعدازظهر پرهیز کنید. آب را در سطح خاک نزدیک پایه گیاه بریزید تا از پاشیدن آب روی برگ‌ها (که ممکن است باعث بیماری شود) جلوگیری کنید. پنج هفته پس از کاشت نهال‌ها، مالچ به پای گیاهان اضافه کنید تا رطوبت حفظ شود، خاک روی برگ‌های پایین‌تر نریزد و کنترل علف‌های هرز آسان‌تر شود. برای این کار می‌توانید 5 تا 10 سانتی متر مالچ ارگانیک مانند کاه، یونجه یا تراشه‌های چوب استفاده کنید. برای کمک به گوجه‌فرنگی‌ها در دوره‌های خشکی، چند سنگ صاف پیدا کرده و کنار هر گیاه قرار دهید؛ این سنگ‌ها از تبخیر سریع آب از خاک جلوگیری می‌کنند.

کوددهی به گوجه‌فرنگی‌ها

پیش از کاشت، بهتر است کمپوست را به خاک اضافه کرده و هنگام جابه‌جایی گیاه، مقداری پودر استخوان را در چاله کاشت بریزید. برای تغذیه گیاهان، هر دو هفته یک بار از کودهای مایع مانند عصاره جلبک دریایی، محلول ماهی یا کود ارگانیک استفاده کنید.این فرآیند را از زمانی شروع کنید که اندازه گوجه‌فرنگی‌ها به حدود ۲.۵ سانتی‌متر یا به تعبیری، به اندازه یک توپ گلف رسیده باشد.
اگر از کود دانه‌ای ارگانیک استفاده می کنید  مالچ را چندسانتی متر کنار زده و 2 تا 3 قاشق غذاخوری کود را در اطراف خط قطره‌ای گیاه بپاشید. سپس آبیاری کرده و مالچ را به جای اولیه بازگردانید. تغذیه گوجه‌فرنگی‌ها را هر 3 تا 4 هفته تا زمان یخ‌زدگی ادامه دهید. توجه داشته باشید که از کودهایی با رهاسازی سریع یا کودهایی با نیتروژن بالا خودداری کنید. همان‌طور که ذکر شد، مقدار زیاد نیتروژن منجر به رشد شاخ و برگ‌های پرپشت می‌شود اما گل‌دهی کم و میوه‌دهی اندک یا هیچ‌گونه میوه‌ای نتیجه خواهد داشت.

هرس کردن گوجه‌فرنگی

اگر در حال پرورش گوجه‌فرنگی‌های بوته‌ای هستید، شاخه‌های فرعی (شاخه‌ها و برگ‌های کوچک جدید بین شاخه‌ها و ساقه اصلی) را جدا کنید. این کار به گردش بهتر هوا کمک می‌کند و نور بیشتری را به مرکز گیاه می‌رساند. ساقه‌ها را به آرامی با پارچه‌های کهنه، جوراب‌های نایلونی، نخ یا بند نرم به پایه‌ها ببندید. با رشد گیاه، برگ‌های پایینی ساقه را تا ارتفاع ۱۲ سانتی‌متر از پایین قطع کنید. برای آشنایی بیشتر با نکات مربوط به گوجه‌فرنگی، این مطلب را بررسی کنید.

کاشت گوجه فرگی